Νομίζω ότι σε όλους έχει λείψει η φαντασία.
Όλοι ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο προβλήματα,
έναν κόσμο ο οποίος εξαντλείται χρονικά,
και δεν σου δίνει περιθώρια να ζήσεις!
Όλοι σκεφτόμαστε πως να επαναφέρουμε την παλιά
και ρουτινιασμένη καθημερινότητα μας,
ή ακόμα μερικοί ψάχνουν να βρουν κάτι καινούριο!
Το βρίσκουν όμως?
Πόσοι ονειρεύονται ακόμα?
Πόσοι ψάχνουν βαθιά μέσα τους αυτό το κάτι
που θα τους κάνει χαρούμενους?
ΚΑΝΕΙΣ.
Είναι βλέπεις όλοι απασχολημένοι!
Κανέναν δεν τον νοιάζει πλέον ποιος είναι,
δεν τον νοιάζει να βρει κάτι μαγικό, κάτι
που δεν υπάρχει,
δεν τον νοιάζει που δεν ονειρεύεται πλέον τα βράδια!
Δεν μπήκε καν στον κόπο να κλείσει τα μάτια,
και να βάλει το μυαλό του να δουλέψει,
να δει κάτι που είχε ακουστά μόνο από τα παραμύθια,
γιατί τον ένοιαζε αν θα πειράξει την κοπέλα του να κάνει κάτι με κάποια άλλη!
Πσιτ, παιδί, ξύπνα επιτέλους!
Βγες από τον κόσμο των μεγάλων!
Ζήσε στον δικό μας κόσμο, τον μαγικό,
τον απέραντο, που δεν υπάρχουν προβλήματα,
και άσε τους άλλους να παραπονιούνται για 1002 πίπες!
Και αν δεν σ'αρέσει ο δικός μου κόσμος,
φτιάξε έναν δικό σου πιο γαμάτο,
και εκεί μπορείς να είσαι όποιος θες,
να κάνεις ό,τι θες,
να μην κρίνεις και να κρίνεσαι,
και να θέτεις τους δικούς σου κανόνες, σαν να είσαι
ο βασιλιάς του κόσμου*
0 σχόλια:
Post a Comment