νο ταιτλ.

Είστε κι όλοι εσείς που μιλάτε για ελευθερία,που δείχνετε στους άλλους ότι την έχετε.. Ότι την ζείτε.
Την έχετε πραγματικά;

Τι είναι ελευθερία για σας;
Είναι η κρίση σας να μην εξαρτάται από κανέναν;
Είναι να βγαίνετε, και να αλητεύετε;
Να έχετε λεφτά, ανεξαρτησία, και άλλα πλούτη;
Τι;

Σας ζηλεύω όλους. 
Ζηλεύω το κάθε είδος ελευθερίας σας.
Ζηλεύω όλα αυτά που δεν έχω, κι ας γίνομαι αχάριστη.
Κι ας ξέρω ότι τίποτα από αυτά δεν θα μου φέρουν το καλό μου,
εγώ συνεχίζω να σας ζηλεύω.

Το καλό μου.. χμμ.
Βλέπεις, βιαζόμουν να μεγαλώσω. 
Δεν ήθελα να δω τα άσχημα της ενηλικίωσης..
Ή μάλλον τα 'βλεπα, αλλά δεν έδινα τόση βάση.
Κι όμως, δεν κατάφερα να κατακτήσω τίποτα. 
Όλα τα όνειρά μου, κι όλα τα θέλω μου, πήγαν στράφι.
Κι αυτό γιατί; Γιατί δεν πάλεψα.
Γιατί δεν διεκδίκησα, γιατί δεν πίστεψα.
Ναι, τα παραδέχομαι. 
Δεν αλλάζει όμως ο χαρακτήρας μου, έτσι είναι.
Και το μόνο που μου μένει, είναι να το παραδεχτώ.
Ήμουν λάθος, σε πολλά, κι όμως τα ήθελα. 
Κι ας πέτυχα τα μισά, χαλάλι. Το άξιζα.

Τι σε νοιάζει, θα μου πεις; 
Φυσικά και δεν σε νοιάζει.
Φυσικά και δεν νοιάζει κανέναν σας τι περνάω.
Γιατί κανείς δεν με ξέρει, κανείς δεν θέλησε να με μάθει.
Να μάθει τα θέλω μου, το χαρακτήρα μου, τη δύναμή μου. (που προφανώς είναι λιγότερη από όσο σκεφτόμουν.)
Κανείς..
Ούτε καν εσύ. Όσο κι αν με αγαπάς..
Φοβάσαι, το ξέρω. Όλοι κάτι φοβόμαστε..
Κι εγώ με την σειρά μου, φοβάμαι πως απέτυχα..

Την καληνύχτα μου.