Δημιούργημα του ανθρώπου. Γιατί στην ουσία ο χρόνος είναι άυλος και απέραντος.
Ούτε μετριέται, ούτε βλέπεται, ούτε νιώθεται.
Εμείς γερνάμε, εμείς αλλάζουμε, "καθώς περνά ο χρόνος"..
Γιατί μετρήθηκε ο χρόνος, αφού δεν τελειώνει ποτέ;
Μόνο και μόνο για να βολευτούμε εμείς οι άνθρωποι,
να είμαστε συντονισμένοι, και να πηγαίνουμε βάση προγράμματος;
Τι είναι ο χρόνος στην ουσία;
Κι όμως.
Ως άνθρωποι, δώσαμε τόση αξία στον χρόνο.
Τον ἐχουμε κάνει γιατρικό, φάρμακο για τις πληγές μας,
με τον χρόνο μετράμε την υπομονή μας,
και ξέρουμε μια καθορισμένη στιγμή στην οποία θα έρθει
αυτό που τόσο προσμένουμε.
Και αυτό, όπως και να το κάνουμε, μας βολεύει.
Γιατί μας αρέσει να παραποιούμε καταστάσεις, και να τα φέρνουμε όπως μας βολεύουν.
Ναι, αυτό είμαστε εμείς οι άνθρωποι.
Άπληστοι από την φύση μας, μόνο το συμφέρον μας κοιτάμε!
Το λεγόμενο "δίκιο", το οποίο διαφέρει για τον καθένα μας!
Ας μιλήσω όμως με ορισμούς του χρόνου.
-Ο χρόνος..-
Πόσος χρόνος μου απομένει ακόμα για να χαρώ την εφηβία μου; (κάτι που πολλοί δεν θέλουν βέβαια)
Πως, όταν δεν αξιοποιώ τον χρόνο που μου δώθηκε όπως πρέπει;
Πόσο ακόμα, λες, εαυτέ μου, να μπορώ να κάνω υπομονή,
και να μην ξεσπάσω σαν βόβμα, με όλα αυτά που κρύβω μέσα μου;
Πόσο ακόμα, μέχρι να μπορέσω να ζήσω τον έρωτα μου,
όπως πραγματικά το ονειρεύομαι;
Τα όνειρα, τι είναι;
Παράλληλος κόσμος του χρόνου;
Είναι ένας άλλος κόσμος, στον οποίο ζούμε;
Τι είναι;..
Κάθομαι και αναπολλώ το παρελθόν,
και θυμάμαι σκηνικά τα οποία φαντάζουν σαν να 'γιναν χτες,
κι όμως, έχουν περάσει τόσα χρόνια!
Τι πάει να πει αυτό;
Μεγαλώνω τόσο γρήγορα;
Και αν ναι, γιατί τόσο γρήγορα;
Ή, γιατί με αυτόν τον ρυθμό;
Γιατί δεν μπορώ να ορίσω εγώ το πως θα περνάει
ο χρόνος, με ποια ταχύτητα (μιας και λατρεύετε τους αριθμούς)
στην ζωή μου;
Το όνειρο κάθε παιδιού,
είναι να πάρει επιτέλους την ζωή στα χέρια του.
Να ξεφύγει από το σχολείο, να ξυπνάει τα μεσημέρια,
και να γυρνάει σπίτι χαράματα.
Και με την εφεύρεση του χρόνου,
μπήκαν περιορισμοί, όρια,
και καθορίστηκαν οι ζωές μας..
Δεν μας έφταναν οι γραπτοί και προφορικοί νόμοι
να μας περιορίζουν.
Αλλά φαίνεται, ο άνθρωπος γουστάρει να αυτοτιμωρείται..
Και μαζί του παίρνει και όλο το υπόλοιπο ανθρώπινο είδος.
Γιατί; Για τιμή, δόξα, για να μην είναι μόνος του στην φυλακή που έχτισε.
Κι όμως.
Ο χρόνος έχει τόσα αρνητικά,
αλλά και 2 θετικά.
Ξέρεις πότε θα γίνει αυτό που περιμένεις,
που λαχταρά η ψυχούλα σου να ζήσεις, να αντικρίσεις, να χαρείς,
και όλες οι δυσκολίες και τα εμπόδια κάποια στιγμή περνάνε.
Εκτός και αν είσαι τόσο γκαντέμης,
που σε κυριεύει η κατάρα του χρόνου.
Όπως γίνεται και με την εφηβία..
0 σχόλια:
Post a Comment