'The last letter..'

Friday, September 9, 2011
Tumblr_l9o6b0nqjo1qdbbywo1_500_large

"I don't have much time. I don't mean literally, I mean you're out buying ice cream and you'll be home soon. But I have a feeling this is the last letter, because there is only one thing left to tell you. It isn't to go down memory lane or make you buy a lamp, you can take care of yourself without any help from me. It's to tell you how much you move me, how you chanced me. You made me a man, by loving me, Holly. And for that, I am eternally grateful..literally. If you can promise me anything, promise me that whenever you're sad, or unsure, or you lose complete faith, that you'll try to see yourself through my eyes. Thank you for the honor of being my wife. I am a man with no regrets. How lucky am I. You made my life, Holly. But i'm just a chapter in yours. There'll be more. I promise. So here it comes, the big one. Don't be afraid to fall in love again. Watch out for that signal, when life as you know it ends.

          P.S. I will always love you."

Κοίτα να δεις..

Sunday, July 24, 2011

Από μικρά παιδιά μας λέγαν παραμύθια,
μας λέγαν "κάντε όνειρα, και πραγματοποιήστε τα",
μας δίδαξαν πως να πετυχαίνουμε αυτό που θέλουμε,
και πως να συμβιβαζόμαστε,
πως να κάνουμε φιλίες και πως να είμαστε αγαπημένοι.

Μας υπόσχονταν βοήθεια όταν την χρειαστούμε,
σε ότι και να θέλουμε να πετύχουμε,
και πως θα μας στήριζαν σε κάθε πληγωμό.
Φίλοι, οικογένεια, αδέρφια..

Εγώ μικρή ηλιαχτίδα, ποτέ δεν σε άφησα!
Σου στάθηκα όταν το είχες ανάγκη, τόσα χρόνια..
Σε αγάπησα, σε λάτρεψα, και ακόμα το κάνω!
Συνήθεια τρελή! Μια και μοναδική..

Πρόσφατα έμαθα ότι η νεράιδα μου πληγώθηκε,
έπεσε από ψηλά και ράγισαν τα φτερά της..
Έκανε όνειρα, έτσι όπως μας έμαθαν.
Πίστεψε σε αυτά, πήρε μια ανάσα και πήγε πιο μπροστά..
Πέρασε εμπόδια, για εμπόδια, επέζησε, και συνέχισε να πετά..
Αλλά κανείς δεν της είπε ότι δεν είναι για τόσο χαμηλά..
Την άφηναν να μπλέκονται τα φτερά της σε κορμούς και κλαδιά,
να την φοβίζουν δράκοι και άγρια πουλιά!

Πέρασε δύσκολες νύχτες, φεγγάρια ατελείωτα!
Όμως και αμέτρητες στιγμές ευτυχίας, και χαράς..
Τώρα που πληγώθηκαν τα φτερά της και δεν μπορεί να πετάξει ψηλά,
θα είμαι δίπλα της, ως γιατρειά!
Θα της δίνω αγκαλιές παρηγοριάς, θάρρος, ελπίδες να συνεχίσει να πετά!

Κοίτα να δεις που τελικά τα όνειρα σβήνουν.. Εμείς όμως, θα είμαστε ένα για πάντα.

Εγωισμός.

Tuesday, July 19, 2011
Ο κάθε άνθρωπος κρύβει έναν εγωισμό μέσα του.
Όταν όμως κάνει πράγματα και το δείχνει, γίνεται ανυπόφορος. 

Ο εγωισμός σε οδηγεί σε λάθος αποφάσεις,
σε πράγματα που αργότερα ίσως μετανιώσεις,
και πράγματα που θα εύχεσαι να 'χες κάνει αλλιώς.

Σε κλείνει σε φυλακές,
ψυχικές, ανθρώπινες, σιδερένιες. 

Σε βάζει σε λάθος δρόμους,
σε κάνει να απομακρύνεσαι από τους ανθρώπους που αγαπάς,
μόνο και μόνο για να ικανοποιήσεις το σάπιο 'εγώ' σου.

Κάνει τους άλλους να σε μισούν,
αν τυχόν ζητήσουν την βοήθειά σου,
και εσύ αρνηθείς.

Σε κάνουν άχρηστο και αχάριστο στα μάτια της κοινωνίας,
και παρόλα αυτά, σαν μαλάκας, χαίρεσαι.

Νομίζεις ότι είσαι σωστός,
επειδή στην ζωή σου όλα είναι οκ,
ενώ στην ζωή του άλλου όλα μπορεί να είναι σκατά εξαιτίας σου.

Γι'αυτό, να το κοιτάξεις.

My star, my comet, my little piece of heaven.

Wednesday, April 20, 2011
Between over a million stars, there was that little star, a little comet, which was so weak at first, i could hardly see it due to the light of the other stars, which were brighter than it, stronger than it. Then, i chose it as my favorite star, and i promised to make it so strong and bright like the other stars. And even brighter, even stronger. I wanted to give my little star a story to tell to others when they'd see it, so they'd be inspired from it, and create their stories, their reality, their fantasy. So, every night i used to sit in my balcony or on the roof, and i was telling stories of my own life, mistakes i made, chances i lost, but also fairytales, own stories with happy endings, whispering a sad or a happy song just for company, and making wishes at it, until the dawn, or even sleep on the roof hearing it singing me lullabies for sweet dreams, or it took care of me while i was sleeping so nothing would bother me, and doing his best to shine so bright so the only reason i would wake up to be his light, to show me that it made it, that it found the strenght to shine on his own.
Every time my mother found me on the roof sleeping, she was always saying "damn it kid, you're driving me crazy! get down NOW!" and i was always replying " mom, stop yelling, i was just keeping company to my comet. i'm alive, nothing happened to me, because of it." She didn't know what else it was left to say. She was just afraid of the bad things that happen, and she didn't want me to get hurt. But i was always telling her "mom, i'm gonna prove it to you, that someday i'm gonna make that little star a real comet, and it would shine so bright, and everyone will sit and watch it fall from the sky, searching something new, searching new stories that i can't tell it anymore, stories that will give it the same strenght i gave it to shine so bright every night, if you just let me keep it company. If you want, you can come with me sometime." Every time these words were coming out, she was always crying, because she was living her own dream in a way somehow. She was watching her little girl dreaming and hoping for a miracle, and she was wishing not to get my heart broken.
I remember i kept talking to that little star so many years, and every night was a little brighter that the previous one, and i knew i would make it 'till the end, i knew i could make that star a real comet, that could fly all over the world and tell my stories to somebody else, and he would take another stories with it. I never stopped loving it. It was the only star which could make me happy, which could take me to heaven and bring me back to earth without breaking me, without breaking my heart in to pieces because of the bad things that were always happening. It was my everything, and i was really afraid of losing it, but in the end i always knew that that was my plan. Not to lose it, but to make it fly, to make it travel, to give it strenght to shine like i was shining when i was watching it.
It brought meaning to my life, it made my life so beautiful, i was actually believing i found a little piece of heaven on this destroyed world. It made me understand some things i couldn't even imagine, or things i didn't wanna realize.. I found love because of it, i found real love from it, i found everything i wished for.. But it never stopped being the only thing i'd love so much at the end of the day, the only thing that kept me dreaming of life, the only thing i grew up with. It taught me so many things, like how to rely on somebody, like how to make my voice perfect when i sing, like how to keep dreaming when a dream of mine was collapsing, like how to breathe when somebody was trying to take my breath away with a kiss and other kinds of stuff.
It told me, that one day i'm gonna find the one, the one who's going to replace it, because it will remain without strenght and brightness, and that i wouldn't be able to make it strong and bright with my stories and my lullabies anymore. I knew it was right, but nothing could ever replace it. It was, and it still is the thing i love the most on this world. An even if it's not here, i know that wherever it is, it is shining so bright that it gives me hope. And i know that one day it will come back, and it will make me, or my children, or my grand children smile like i did, with it's stories, with it's brightness, and when it'll be gone again, it will be the best day of their life. But until then, my best day of my life was when i found that one it was telling me about, that one i was going to love for my entire life. I know it will come back someday, and i'll find again my heaven, my little buddy, my beautiful comet, my brightest star, and i'll be happy again! I know it. And it will find me with you sweety. It will find me in your arms, and it'll be watching you to take my breath away, and it'll expect to see if i'm going to follow his advice it once told me. That way, you're going to shine too, more like my little comet, because you'll become my comet then. 

Πεφταστέρια*

Saturday, January 29, 2011
Πόσες φορές έκατσες στο μπαλκόνι σου για να δεις τα αστέρια;
Έχεις προσέξει την μαγεία που εκπέμπουν, καθώς λάμπουν; Είναι σαν να σε κοιτάνε και να σου μιλάνε. Και είναι τόσο όμορφα, που κάθε φορά που τα βλέπω νιώθω ότι είναι τα μόνα που δεν θα με απογοητεύσουν ποτέ, τα μόνα που θα μείνουν εκεί για πάντα, στην κυριολεξία, και κάποια στιγμή θα πάω να βασιλέψω μαζί τους!
Οπότε τώρα τα αστέρια με προετοιμάζουν για το βασίλειο των ουρανών! Με καθοδηγούν μέσα από κάθε δυσκολία της ζωής, αλλά και κάθε χαρά μόνο και μόνο για να μάθω πως είναι, γιατί πάνω στους ουρανούς όπου βασιλεύουν αυτά, δεν υπάρχει κακία, μίσος κλπ.

Τι είναι όμως τα αστέρια στην κυριολεξία;
Κατά την γνώμη μου, πιστεύω ότι είναι ευχές ανθρώπων που έχουν εισακουστεί από τους ουρανούς, σκόρπιες λέξεις από κάθε ευχή κάθε ύπαρξης πάνω στον πλανήτη Γη. Είναι λέξεις σκορπισμένες και ανακατεμένες σε όλον τον γαλαξία, και ψάχνουν να βρουν το ταίρι τους. Ψάχνουν τις άλλες λέξεις από την ευχή του καθενός και όταν ενωθούν, πέφτουν με πολύ δύναμη στο άπειρο, και ίσως περάσουν και μέσα από την ατμόσφαιρα, και να φτάσει και ένα κομμάτι τους στα χέρια σου, ή στο χώμα. Αυτό σημαίνει πως η ευχή που έκανες και την φώναξες γλυκά στον ουρανό, θα γίνει πραγματικότητα!

Αν κάτσεις το βράδυ να παρακολουθήσεις τα αστέρια, να δεις πόσο δυνατά λάμπουν, και αν προσέξεις και το κάθε ένα ξεχωριστά, θα ακούσεις ότι σου ψυθηρίζουνε τραγούδια γλυκά, που η μελωδία τους ηχεί στα αυτιά σου σαν ναρκωτικό που σε παρασέρνει σε μέρη μαγικά, υπέροχα, φαντασιώδες τοπία, σε έναν παραμυθένιο κόσμο!
Γι'αυτό κάθε φορά που κοιτάς τον ουρανό να θυμάσαι ότι κάποιος είναι εκεί να σου κρατάει συντροφιά για να μην νιώθεις μόνος, να έχεις κάποιον να του λες τον πόνο σου, κάποιον να είναι εκεί να σε στηρίζει και να σε προσέχει, να προσέχει να μην πάθεις κανένα κακό, και να σε φυλάει τα βράδια από όλα τα υπάρχοντα κακά, δίνοντας σου όνειρα γλυκά!

Μην αμφισβητήσεις ποτέ την δύναμη των αστεριών! Όπως σε προσέχουν, έτσι μπορούν να σε καταστρέψουν κιόλας!  Αν πεις ψέματα σε ένα αστέρι, αν δεν το εμπιστεύεσαι, έτσι δεν πρόκειται ποτέ ξανά να παρουσιάσει τον εαυτό του μπροστά σου! θα κρύβετε από εσένα επειδή θα σε φοβάται, επειδή όπως το πλήγωσες εσύ θα σε πληγώσει κάποιος άλλος. Και αυτό μια αθώα ψυχή είναι, δεν θέλει το κακό σου.

Όταν νιώθεις μόνος σου, να ξέρεις ότι κάποιος σου κρατάει συντροφιά ακόμη και αν δεν τον βλέπεις.
Πάντα κάποιος θα σ'αγαπάει και θα σε προσέχει. :)

Πάντα εκεί για εσένα*

Friday, January 28, 2011
Αγαπημένη μου κολλητή,

Θυμάμαι παλιά που μιλάγαμε ώρες και ώρες στο τηλέφωνο, που με στήριζες και ήσουν εκεί συνέχεια για εμένα! Έχουμε περάσει πολλά εμείς, τόσες απίθανες στιγμές, και ήμασταν κοντά η μια στην άλλη. Ποτέ δεν σε άφησα μικρή. Πάντα ήμουν εκεί και σε κοίταζα, και σκεφτόμουν πως αν σε χάσω θα χαθώ! 
Πως να ζήσει κανείς χωρίς την ευτυχία; Πως να κοιτάξει μπροστά, χωρίς κάποιον φίλο να σε στηρίζει στα εύκολα και στα δύσκολα, σε ποιον να μιλήσεις και να πεις τα παράπονά σου; Εγώ ευτυχώς, δεν έμεινα ποτέ μόνη! Έχανα άτομα, άτομα που αγαπούσα. Και εκεί που έλεγα ότι δεν έχω κανέναν πια δίπλα μου, τσακ! Εμφανιζόταν ο φύλακας άγγελος μου! 
Εσύ ήσουν εκείνη που ήσουν εκεί και με είχες στην αγκαλιά σου και με άκουγες να κλαίω, που μου έδινες συμβουλές για το κάθε μου βήμα, και ποτέ σου δεν βαρέθηκες να με ακούς, να ακούς όλα αυτά που είχα να σου πω, όλα αυτά τα οποία ήθελα να σου εξηγήσω για να με καταλάβεις, όλα αυτά που ένιωθα!
Θυμάμαι στα γενέθλιά μου που σε είχα ρωτήσει αν θες να γίνουμε φίλες! 
Ήμασταν τόσο μικρές, εγώ 5 και εσύ 7 χρονών, δεν ξέραμε τι θα πει φιλία τότε, αλλά ήμασταν σίγουρες ότι κάτι καλό θα βγει από αυτήν την ιστορία! Και ναι, στο τέλος αποδείχτηκε ότι είχαμε δίκιο! Είμαστε ακόμα μαζί, τόσο δεμένες μετά από 10 ολόκληρα χρόνια! Μπορεί να άλλαξαν πολλά πράγματα γύρω μας, οι φίλοι μας, οι κοντινοί μας άνθρωποι, αλλά εμείς μείναμε ίδιες! 
Θυμάμαι αμέτρητα sleepovers στο σπίτι σου αλλά και στο δικό μου, και συγκεκριμένα θυμάμαι τότε που καθόμασταν το βράδυ και μιλούσαμε, και λέγαμε ποια θα είναι η καλύτερή μας μέρα, και τι μπορεί να μας φέρει το μέλλον! Με λίγα λόγια, ονειρευόμασταν τόσο έντονα, και λιώναμε από την φαντασία μας, που δεν μας άφηνε σε ησυχία, και μας ενοχλούσε συνέχεια, υπενθυμίζοντας η μια στην άλλη πόσο καλά θα είμαστε κάποτε, ακόμα και αν χωριστούμε, και φύγουμε μακρυά η μια από την άλλη, εξαιτίας σπουδών ή ονείρων!
Το ξέρω, πως ακόμα και αν φύγεις μακρυά μου, θα είσαι εκεί για πάντα, όποτε σε χρειαστώ και πως κάθε φορά που θα έρχομαι κλαίγοντας κοντά σου, θα τα παρατήσεις όλα και θα τρέξεις κοντά μου για να με ηρεμήσεις.
Έχεις κάνει πάρα πολλά για εμένα. Και πραγματικά, δεν ξέρω πως να σε ευχαριστήσω, δεν βρίσκω τρόπους ή λόγια να σου πω το πιο γλυκό ευχαριστώ για αυτά τα 10 υπέροχα χρόνια που με άφησες να ζήσω κοντά σου!
Πιστεύω, πως ήρθε καιρός να αρχίσω να σου ξεπληρώνω όλα αυτά τα χρόνια που μου στάθηκες, κάνοντας ότι έκανες εσύ για εμένα! Γι'αυτό να ξέρεις, πως όποτε και σε ό,τι με χρειαστείς, εγώ θα είμαι εκεί! Μην διστάσεις να με βρεις, ή να με πάρεις τηλέφωνο!
Πάντα θα είμαι εκεί για εσένα ηλιαχτίδα μου "."

Σ'αγαπάω