Τόσο εύκολα, τόσο απλά, τόσα πολλά..

Monday, October 28, 2013
Θυμώνω ξέρεις. Και μαζί μου, και μαζί σου. Μαζί μου γιατί το μυαλό σε συνεργασία με την καρδιά δεν ακούνε στα πρέπει μου άλλα στα θέλω μου, τα οποία θέλω μου δεν είναι ίδια με τα δικά σου, και μαζί σου, γιατί μ'αφήνεις ν'ακούσω στα θέλω μου και όχι στα πρέπει μου.

Θυμώνω που δεν μπορώ να συγκρατίσω το μυαλό μου από το να σε σκέφτεταθ, που σε θέλω κάθε μέρα όλο και περισσότερο, και κυρίως σε θέλω με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που με θες εσύ. Σε θέλω με την έννοια του "χρειάζομαι".

Θυμώνω που δεν έχω πολλές ευκαιρίες να σε βλέπω, θυμώνω που δεν μ'ακούς όταν σου μιλάω σοβαρά, θυμώνω που δεν καταλαβαίνεις πλήρως τα θέλω μου. Σε χρειάζομαι για να καλύψω ανάγκες (και σωματικές και συναισθηματικές) και νιώθω πως πολλές φορές λείπεις..

Είχα πει πως δεν  θα ανοιχτώ. Είχα πει πως θα τα πνίξω όλα μέρα μου, για αρχή, μέχρι ν'αρχίσεις να νιώθεις και εσύ τα ίδια. Δεν μου αρκεί που δεν θες να με χάσεις. Θέλω περισσότερα. Θέλω να είσαι όπως είσαι όταν είμαστε μαζί. Όταν σε βλέπω, που μπορεί να σκέφτεσαι συγκεκριμένα πράγματα, αλλά ξέρω πως νιώθεις άλλα όταν με κρατάς. Το βλέπω..

Νομίζω αρχίζω και κολλάω μαζί σου. Νομίζω αρχίζω και ζηλεύω και σε ερωτεύομαι. Αυτή η μυρωδιά σου..


0 σχόλια:

Post a Comment