το ποτέ μου.

Είναι οι μέρες χαράς που σε θυμίζουν. 
Είναι οι στιγμές εκείνες που ήσουν δίπλα μου στα δύσκολα, στα εύκολα, στα άσχημα.
Ξέρω πια. Οι άνθρωποι δεν είναι δεδομένοι.
Δεν μπορώ να σου ζητήσω να μείνεις για πάντα εδώ. 
Θα δώσεις μια υπόσχεση, που μετά από χρόνια θα ξεχάσεις.
Και θα φύγεις.
Μια υπόσχεση που για 'μένα θα σημαίνει πολλά, για 'σένα θα είναι κάτι συνηθισμένο..

Ξέρω πως δεν θά'σαι πάντα εδώ.
Πως κάποια στιγμή θα φύγεις. 
Ώρες ώρες, όταν είσαι μακρυά μου, σκέφτομαι πως κάποια στιγμή δεν θα θες να γυρίσεις..
Και αυτή η στιγμή δεν θα αργήσει, θα το δεις.
Όταν θελήσεις να φύγεις, φύγε. 
Μην πεις κουβέντα. Λέξη.. 
Απλώς απομακρυνσου. 
Θα με πονέσει. Ε και;
Έχω συνηθίσει να μένω μόνη..

Μια χάρη μονάχα..
Μην μου πεις ποτέ αντίο.
Είτε φύγεις αύριο, είτε όταν κάνεις παιδιά, είτε όταν γεράσεις. 
Δεν μ'αρέσουν οι αποχαιρετισμοί.. 
Με τρομάζουν. Είναι σαν να μου λες κοιτώντας με κατάματα πως το αύριο δεν θα υπάρχει πια. 

Όσο μεγαλώνω οριμαζω. Η καρδιά μου όμως παραμένει σαν μικρού παιδιού..
Οπότε μην με φοβίζεις με θεωρίες και υποθέσεις. Ούτε με αντίο..